Ecole de l'Aviation de Chasse 314; Tours Val-de-Loire, 28 mei 2000

Trainen met de Alpha-Jet; Tekst en Afbeeldingen door Alex van Noye

De Franse vliegbasis Tours Val-de-Loire is tegenwoordig de thuisbasis van het Ecole de l'Aviation de Chasse 314 (EAC 314). Deze eenheid is uitgerust met de Franse Dassault Alpha-Jet welke wordt gebruikt voor de training van nieuwe vliegers. Naast Tours staat de andere helft van de Alpha-Jets gestationeerd op Cazaux.

Het was in april 1943, dat de “Section Chasse” (Jachtsectie) in Marrakesh in Marokko werd gecreëerd. De eenheid werd meteen uitgerust met de Curtiss H75A. In januari 1947, werd de jachtschool samengevoegd met het “Centre de Perfection Chasse” (CPC) en de vliegschool werd met de naam “Christian Martell” gedoopt. De eenheid vloog toen met moderne jagers zoals de P-47D Thunderbolt en de Spitfire Mk V. Pas in 1951 arriveerden de eerste straaljagers bij de jachtschool in de vorm van de TF-80C Shooting Star. De opvolger van dit toestel was de T-33 T-Bird en dit toestel zou een belangrijke rol gaan spelen bij de jachtschool. De DH-100 Vampire werd op zijn beurt ook toegevoegd aan de vliegeropleiding en de duizendste vlieger wordt getraind op 31 oktober 1953. Aan het einde van dat jaar worden de vijf operationele eenheden respectievelijk aangeduid, als “Jean Maridor” (1 escadrille), “Henry Jeandet” (2 escadrille), “Henri Arnaud” (3 escadrille), “Marin de Meslée” (4 escadrille) en “Marcel Lefèvre” (5 escadrille). De MD 450 Hurricane werd aan het begin van 1957 toegevoegd aan de vloot. Op 31 mei 1961, verliet de jachtschool Meknes in Marokko en verhuisde de eenheid met de T-33 en de Hurricane naar Tours. In augustus 1961, maakte de nieuw toegewezen Mystère IVA zijn intrede. Met dit toestel beschikte de jachtschool voor het eerst over een supersonische straaljager.

Het Franse Tours is tegenwoordig de thuisbasis van een groot deel van de Franse Alpha-Jet vloot, de andere helft van de vloot staat op Cazaux. De Alpha-Jet is in het begin van de jaren 60 ontwikkeld met als doel de vervanging van de Lockheed T-33 en de Fouga Magister. Meerdere landen in Europa waren op zoek naar een subsonische straaltrainer en al snel kwamen er twee grote kandidaten naar voren, namelijk de Frans-Duitse Alpha-Jet en de Britse BAe Hawk. Beide toestellen zouden grote succesnummers worden en dienst doen in veel landen over de hele wereld. In eerste instantie werd de SEPECAT Jaguar ontwikkeld als moderne straaltrainer, maar al snel

bleek dat dit toestel een volledig inzetbaar gevechtsvliegtuig was. De behoefte voor een dergelijke straaltrainer bleef hierdoor bestaan. Hierdoor begonnen de Fransen een dialoog met de West Duitsers en in 1968 kwam daar een gezamenlijke specificatie uit voor een dergelijk toestel. Een productieovereenkomst werd gesloten tussen beide landen in juli 1969, beide landen zouden 200 toestellen afnemen welke voor beide in eigen land gebouwd zouden worden. In juli 1970 werd de Breguet-Dassault-Dornier TA501 gepresenteerd als winnaar van de competitie voor de gezamenlijke behoefte. De eerste twee prototypes werden gebouwd door Dassault en zouden voor het eerst vliegen in 1972 vanaf het Franse Istres. De Franse luchtmacht besloot de Alpha-Jet in dienst te stellen als primaire operationele trainer voor de opleiding van hun toekomstige jachtvliegers. De eerste vlucht van een productie model van de Alpha-Jet vond plaats in november 1978.

De Franse variant van de Alpha-Jet was de Alpha-Jet E waarbij de letter E staat voor Ecole wat school betekend in het Frans. De Alpha-Jet E kwam in dienst bij de Franse luchtmacht in mei 1979 waar het toestel de Canadair T-33 en de Dassault Mystère IVA verving. Tot nu toe zijn er 176 Alpha-Jets gebouwd voor de Franse luchtmacht in plaats van de initiële 200 die gepland waren. Op 1 oktober 1965, verschenen de eerste vliegtuigen met de code 314 op de romp van het toestel. Op 15 september 1973, werd de eenheid “Marcel Lefèvre” opgeheven met het verdwijnen van de Mystère IVA bij de luchtmacht. Op 4 mei 1979, arriveren de eerste Alpha-Jets op Tours die de taken van de Mystère zouden gaan overnemen. Na ruim dertig jaar trouwe dienst, nam de Lockheed T-33 T-Bird afscheid van de jachtschool en daarmee ook van de Franse Luchtmacht op 12 november 1981. Er zijn op dit type door de tijd heen 3327 studenten getraind in 478.118 vlieguren. In februari 1986, werden uiteindelijk de eerste getrainde gevechtsvliegers ingedeeld bij de operationele gevechtseenheden die volgens het nieuwe systeem waren opgeleid. Dit nieuwe systeem was vliegers opleiden op de TB30 Epsilon en de Alpha-Jet E. De Franse jachtschool “Christian Martell” is ondertussen meer dan dertig jaar aanwezigheid op het platteland in de buurt van de Franse stad Tours.

De belangrijkste missie van EAC 314 is tegenwoordig het opleiden van nieuwe jachtvliegers en navigators (ENOSA). De jachtvliegers die getraind worden zullen uiteindelijk op de operationele typen worden ingedeeld zoals de Jaguar, de Mirage F1 en de Mirage 2000 bij de Franse Luchtmacht. Het tweede trainingsdoel van EAC 00.314 heeft betrekking op de opleiding van instructeurs voor vluchtsimulators. Alle toekomstige luchtmacht instructeurs op de simulator ondergaan een trainingscursus van negen weken in Tours tijdens hun opleiding. Voor de aspirant vliegers is de training op Tours hun eerste ervaring op een snel vliegtuig. Naast het leren vliegen met de Alpha-Jet, krijgen de vliegers ook de nodige theoretische cursussen en leren ze de Engelse taal voor het vliegen in samenwerking met de Europese partners. Het succes van de vliegers dat wordt behaald op de verschillende onderdelen, bepaald waar de vliegers voor worden gecertificeerd. De vliegers kunnen door de toekenning van het jachtvliegbewijs een certificaat krijgen voor een specifiek navigatiesysteem of een jachtsysteem. Dit certificaat bepaald hoe ze hun opleiding zullen voort zetten op de l'Ecole de Transition Opérationnelle (ETO) (operationele overgangsschool). Deze ETO is gebaseerd in Cazaux en huisvest een eskadron voor de operationele transformatie op de Mirage F1, Mirage 2000 of Jaguar. Uiteindelijk worden de vliegers geplaatst in operationele eenheid. De totale duur van puur de beroepsopleiding duurt ongeveer vijf jaar voor een operationele piloot en meer dan zeven jaar voor een piloot die alle typen missies kan uitvoeren.