Een Herfstachtige TLP Editie; Florennes, 9 oktober 2007

Tactical Leadership Program 2007/5; Tekst en Afbeeldingen door Alex van Noye

Op dinsdag 9 oktober 2007, ben ik naar de TLP gegaan op Florennes. Deze TLP was alweer de vijfde editie van de oefening dit jaar en er stonden weer een aantal bijzondere vliegtuigen. Deze keer was vooral de Italiaanse deelname groot met twee Tornado’s, twee AMX-en en twee F-16’s. Het beloofde dus weer goed te worden.

De TLP missie vandaag was een long range air to air refuelling mission. De deel- nemers van de TLP stijgen vaak eerder op bij dit soort missies dan normaal. Meestal gaat deze missie naar Engeland naar de schietrange. De vliegtuigen die deelnemen aan de oefening moeten onderweg een keer tanken om hun doel te bereiken. Het tanken in de lucht is geen eenvoudige opgave, maar het is tegenwoordig van vitaal belang om een missie succesvol te volbrengen. De duur van de missie hangt hierdoor af van de capaciteit van de bemanning van een vliegtuig. De eerste expe- rimenten met bijtanken in de lucht werden in de jaren twintig gevoerd. Twee traag- vliegende tweedekkers vlogen achter elkaar aan waarbij de voorste handmatig een slang liet zakken naar het achterste vliegtuig. De piloot van het achterste vliegtuig plaatste de brandstofslang handmatig in de volopening van de tank. De eerste succesvolle missie werd gevlogen op 27 juni 1923 toen twee Airco DH-4B tweedek- kers van de United States Army Air Service elkaar in de lucht van brandstof voorzagen. De eerste bruikbare techniek die komt kijken bij het bijtanken in de lucht is ontstaan tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op zeer kleine schaal werden civiele Britse vliegboten in de lucht bijgetankt tijdens hun trans-Atlantische vluchten. Na de Tweede Wereldoorlog werd deze techniek al snel geïntroduceerd in de militaire luchtvaart. Met deze techniek werd het bereik van grote strategische bommenwerpers vergroot van een straal van enkele duizenden kilometers tot een onbeperkt bereik over de hele wereld. Tijdens de Vietnam oorlog werd voor het eerst duidelijk hoe belangrijk deze techniek was voor de militaire luchtvaart.

Een van de eerste naoorlogse bijtanksystemen is het bucket systeem. Bij dit systeem hangt er een flexibele kabel achter de tanker met aan het uiteinde een mand (bucket). Het vliegtuig dat erachter vliegt heeft om brandstof te ontvangen een refuelling pipe op of naast de cockpit zitten. De ontvanger vliegt met die brandstofbuis in de mand

waarna de vliegtuigen worden gekoppeld. Het grote voordeel van het systeem is dat vliegtuigen gemakkelijk kunnen worden uitgerust als tanker omdat het een relatief eenvoudig systeem is. Het bucket systeem wordt vooral in Europa veel gebruikt. Landen als Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk gebruiken standaard dit systeem. Later werd door de USAF de wens opgesteld om een systeem te ontwik- kelen dat sneller grote hoeveelheden brandstof kan overbrengen dan het bucket systeem. Deze wens ontstond toen de bommenwerpers van het SAC steeds groter werden en dus meer brandstof nodig hadden. Aan de hand van deze wens werd het Flying Boom systeem ontwikkeld. De vliegende boom is een niet flexibele, tele- scopische buis met beweegbare stuurvlakken dat door een operator in de tanker wordt bestuurd. De operator in de tanker heeft contact met de vlieger die achter de tanker vliegt. Hij stuurt hem naar de juiste positie om te koppelen. De Boom wordt meestal ergens rondom de cockpit of op de rug van het toestel dat ontvangt gekoppeld. Het grote voordeel van dit systeem is dat er veel sneller brandstof kan worden overgepompt van vliegtuig naar vliegtuig. Het nadeel van dit systeem is dat er bij een tanker maar een vliegtuig tegelijk kan koppelen. Het vliegende boom systeem wordt vooral toegepast op vliegtuigen van Amerikaanse makelij.

Deze TLP missie die ik ging bijwonen speelde zich af op een mooie herfstdag. Het weer was wisselend bewolkt en de zon scheen van tijd tot tijd. Het was vandaag erg koud, maar dat is normaal in deze tijd van het jaar op Florennes. De eerste tekenen van leven op het TLP platform waren er rond twaalf uur. De canopy’s van de vliegtuigen werden geopend en het grondpersoneel begon de voorbereiding van de missie. Een kwartier later werden de eerste motoren gestart op het platform. De eerste toestellen die verschenen op de parallelbaan waren twee Franse Rafales van de Marine. Beide vliegtuigen bleven even staan ter hoogte van de brandweer voordat ze doortaxiede naar de baan om daar op te stijgen. Na het vertrek van de Rafales verscheen er een tweetal Belgische F-16’s van Kleine-Brogel. Deze F-16’s werden al snel gevolgd door twee Italiaanse F-16’s. De Italianen waren pas een paar minuten weg toen er twee Duitse Phantoms van JG-71 verschenen. Deze toestellen behoorden tot mijn favoriete toestellen van deze TLP editie. Opnieuw verschenen er twee Belgische F-16’s van Kleine-Brogel, maar ditmaal werden ze vergezeld door twee Amerikaanse F-16’s van Aviano. Nadat deze F-16’s waren vertrokken zouden als laatste nog twee Spaanse F-18’s vertrekken. De Spaanse Hornetts waren de laatste TLP deelnemers van vandaag die opstegen.

Een klein uur nadat de laatste deelnemers van de TLP waren opgestegen, hing er een SF260 Marchetti voor de baan. Dit kleine toestel is afkomstig van Beauvechain. Het toestel maakte enkele doorstarts op Florennes. Deze trainingsvliegtuigen zijn een bekend verschijnsel in België op de vliegvelden. De twee Franse Rafales waren de eerste toestellen die zich meldden voor de landing rond twee uur. Ik was in staat om de twee Rafales goed op de foto te krijgen, ik was hier dan ook blij mee. De volgende twee toestellen die binnenkwamen waren de Amerikaanse F-16’s van Aviano. Deze toestellen werden al snel gevolgd door de twee Duitse Phantoms en daarna door twee Belgische F-16’s van Kleine-Brogel. De Italiaanse F-16's lieten wat langer op zich wachten. Deze twee F-16’s kwamen een kwartier later aan dan de eerdere vliegtuigen. De laatste TLP deelnemers die voor de baan hingen, waren de twee Spaanse F-18’s. Deze toestellen kwamen beide bijzonder laag binnen wat onge- bruikelijk is voor een F-18. Ik kon dan ook hele mooie foto’s maken van beide Hornetts. Na de landing van de Hornetts, was de gehele TLP binnen en vertrok ik naar huis. Het was deze keer een wat gewonere TLP, maar de foto’s mochten er zijn.