Italiaans geweld op de TLP; Florennes, 4 december 2007

Tactical Leadership Program 2007/6; Tekst en Afbeeldingen door Alex van Noye

Op dinsdag 4 december 2007 ben ik naar de laatste TLP van het jaar 2007 op Florennes gegaan. Mijn absolute hoofddoel van deze TLP missie was de deelname van de Italiaanse Harriërs van de Marine. Er stonden maar liefst vijf van deze toestellen op Florennes waarvan ik er minimaal vier op de foto wilde hebben.

De Italiaanse marine beschikt op dit moment over veertien AV-8B Harriërs en twee TAV-8B Harriërs. Dit toestel wordt gebruikt om te vliegen vanaf het vliegdekschip Cavour. De ontwikkeling van de AV-8 begon aan het begin van de jaren tachtig. Het project begon doordat de US Marines een vliegtuig zochten met STOVL capaciteiten. Door deze behoefte, begon men in de Verenigde Staten aan de ontwikkeling van de AV-8B Harriër II. De McDonnel Douglas AV-8B Harriër II is een familie van de tweede generatie Harriërs. Het is een Amerikaans-Britse ontwikkeling van de Hawker Siddeley Harriër en Sea Harriër. Het toestel wordt gebruikt voor lichte aanval of multirole taken, en is uitermate geschikt om in te zetten vanaf kleine vliegdekschepen, grote amfibische aanvalschepen en kleine Forward Operating Bases (FOB). De AV-8B Harriër lijkt erg veel op de AV-8A Harriër, maar de basis van het toestel is gebaseerd op het Britse Harriër GR1 ontwerp. British Aerospace was lid geworden van het verbeterde Harriër project in het begin van de jaren tachtig. Het project werd beheerd door het Amerikaanse Boeing en het Britse BAE Systems aan het begin van de jaren negentig. De AV-8B wordt gebruikt door het United States Marine Corps. De Britse Harriër GR7 en GR9 versies werden gebruikt door de Royal Air Force en de Royal Navy. Naast deze landen hebben onder andere Spanje en Italië kleine hoeveelheden van het type AV-8B in gebruik.

De AV-8B Harriër II is een subsonisch aanvalsvliegtuigen. Het toestel beschikt over een Rolls-Royce Pegasus turbofan motor. Het toestel heeft voor de motor twee intakes aan de zijkant naast de cockpit en vier gesynchroniseerde vectorgestuurde nozzles. Aan de voorkant zitten twee koude nozzles en aan de achterkant twee hete nozzles. Door de constructie van deze nozzles, beschikt de Harriër niet over een naverbrander. De Harriër II heeft ook een aantal kleine nozzles in de neus, de staart en de vleugeltips. Deze nozzles zorgen ervoor dat het toestel bestuurbaar blijft als de

Harriër in een hover is of als het toestel langzaam vliegt. De AV-8B is uitgerust met zes ophangpunten onder de vleugels en drie onder de romp. Hier kunnen 25mm GAU-12 kanonnen, verschillende soorten bommen en raketten en externe brandstoftanks worden opgehangen. De eerste AV-8B Harriër II vliegtuigen die gebouwd werden, werden bekend als de "Day Attack" variant. Deze toestellen waren niet lang in operationele dienst, want al snel werden ze opgewaardeerd tot de nachtelijke aanval variant van de Harriër. Deze toestellen stonden bekend als de AV-8B Harriër II+. In 1991 werd de Navigate Forward Looking Infrared Camera (NAVFLIR) geïntroduceerd op de Harriër. Hierdoor werd de cockpit van het toestel opgewaardeerd met een nachtkijker. Tegelijkertijd met de nachtkijker, werd ook de Rolls-Royce Pegasus II motor ingebouwd in het toestel. Deze motor was krachtiger dan zijn voorganger.

De eerste keer dat ik naar deze TLP missie ging was op 23 november 2007. De TLP missie vertrok wel op deze dag, maar het weer was erg slecht tijdens de recovery. De lucht was donkergrijs en het regende flink van tijd tot tijd. Mijn hoofddoel van deze TLP waren natuurlijk de Italiaanse Harriërs. Er stonden er maar liefst vijf op het platform. De wind kwam uit het oosten waardoor ik aan de westelijke kant van het veld ging staan. Aan deze kant is het helaas onmogelijk om foto’s te maken van taxiënde vliegtuigen. Al snel werd duidelijk dat het vandaag niet de juiste dag was om de Harriërs en overige deelnemers van de TLP te fotograferen. Ruim anderhalve week later op 4 december 2007, keerde ik terug naar de TLP. Ik hoopte alsnog de Harriërs te fotograferen. Het weer vandaag was niet ideaal, maar voldoende om te fotograferen. Na een uur werden de eerste vliegtuigen op het TLP platform opgestart. De foto’s die ik vandaag zou maken werden iets anders dan normaal op Florennes. De toestellen kwamen deze keer vanaf de overkant naar de baan toe getaxied. De eerste toestellen die verschenen waren twee Spaanse F-18’s. De Spanjaarden zijn altijd trouwe deelnemers aan de TLP. Ik heb in een aantal jaar tijd ongeveer zestig verschillende Spaanse F-18’s op foto kunnen zetten. Na het vertrek van de Hornetts, verschenen dan eindelijk de felbegeerde Harriërs. Beide toestellen taxieden lang- zaam de baan op en ik kon er prachtige opnamen van maken. De Harriërs creëerden enorme stoomsporen achter zich omdat de motoren naar beneden waren gekanteld. In een korte tijd vertrokken er nog twee Harriërs en een twee Typhoons.

De deelnemers van de TLP bleven vandaag niet lang weg. Vandaag werd er een korte afstandsmissie gevlogen boven Noord-Frankrijk. Binnen een uur hingen de eerste vliegtuigen alweer voor de baan. De eerste toestellen die binnen kwamen, waren twee Spaanse Hornetts. De eerste twee Harriërs kwamen na de Hornetts binnen. Deze toestellen hingen bijna stil in de lucht waardoor ik er een hele goede serie foto’s van kon maken. Het volgende tweetal Harriërs arriveerde direct na het eerste tweetal Harriërs. Ook deze twee toestellen hingen nagenoeg stil in de lucht. Na de Harriërs hingen er twee Nederlandse F-16’s en twee Italiaanse Tornado’s voor de baan. Ook bijzonder op deze TLP was de deelname van twee Italiaanse Typhoons. Deze toestellen zijn splinternieuw. Ze zijn pas twee jaar in gebruik bij de Italiaanse luchtmacht. Deze toestellen vervangen op dit moment de F-16’s die tijdelijk bij de Italiaanse luchtmacht in dienst zijn. De laatste deelnemers van de TLP die binnen kwamen, waren twee Spaanse F-18’s. Een van deze twee Hornetts was een dual F-18. Dit is best bijzonder, want die toestellen zie je niet vaak op internationale oefeningen. Na de landing van deze Hornetts was heel de TLP missie binnen. Er volgden nog een aantal F-16’s van Florennes. Toen die binnen waren, zat voor mij deze TLP er weer op. Het was niet gemakkelijk om de Italiaanse Harriërs op de foto te krijgen. Gelukkig had ik de tweede keer dat ik naar deze TLP missie ging meer geluk met het weer. Het weer kon beter, maar de resultaten van deze TLP mochten er zijn.