Het Jagdbombergeschwader 32; Lechfeld, 25 juni 2009

Duitse Elektronische Oorlogsvoering; Tekst en Afbeeldingen door Alex van Noye

Op donderdag 25 juni was ik te gast op de Zuid Duitse vliegbasis Lechfeld. Deze basis geeft onderdak aan Jagdbombergeschwader 32 van de Duitse luchtmacht en is uitgerust met de Tornado ECR. Er staan op dit moment ongeveer 36 Tornado's van dit type op deze Duitse basis.

Het Jagdbombergeschwader 32 (JBG32) werd opgericht op 22 juli 1958 op de Duitse basis Lechfeld en werd op dat moment uitgerust met de F-84F Thunderstreak. Met de F-84F werden door deze eenheid ruim 80.000 vlieguren gemaakt voordat in 1965 de F-104G Starfighter zijn intrede deed. De laatste Thunderstreak verliet de lucht- machtbasis op 13 juli 1966. De Starfighter is bij deze eenheid tot april 1984 gebruikt en hiermee zijn 204. 986 vlieguren geboekt binnen de eenheid in 19 jaar tijd. De Panavia Tornado IDS was de opvolger voor de Starfighter in 1984 en werd gebruikt als conventionele jachtbommenwerper. Vanaf 1991 startte de conversie naar de ECR variant van de Tornado en kreeg de eenheid de rol van elektronische oorlogsvoering en fotoverkenning toegespeeld. JBG32 is de enige Duitse eenheid die met deze taak is uitgerust en vliegt dus ook als enige met de Tornado ECR binnen de Duitse luchtmacht. Deze versie van de Tornado is speciaal ontwikkeld ter bestrijding van radar installaties. De bewapening bestaat uit onder andere de AGM-88 HARM (High-speed Anti-Radar Missile) raket. Deze is special ontwikkeld om in te zetten tegen radar installaties.

De tornado ECR is een variant van de Tornado IDS en is speciaal ontwikkeld voor zogenaamde SEAD (Suppression of Enemy Air Defenses) missies. De eerste ECR varianten van de Tornado werden geleverd in mei 1990. Het toestel was uitgerust met een ELS (Emitter Locator System) welke was ontworpen om radar installaties op ter sporen. De Tornado ECR is naast dit systeem uitgerust met de AGM-88 HARM raket. De HARM is een raket speciaal ontworpen om radar installaties te vernietigen. De Duitse luchtmacht bestelde 35 exemplaren van de Tornado ECR en Italie koos ervoor om 16 IDS Tornado's om te bouwen tot ECR. De Duitse Tornado's werden ook uitgerust met het Honeywell infrarood verkenningssysteem, maar deze werd er al

weer vrij snel uitgehaald omdat het niet praktisch bleek te zijn om een vliegtuig uit te rusten als verkenner en SEAD toestel tegelijkertijd. Het grote verschil tussen de Italiaanse ECR en Duitse ECR Tornado's is dat de Italianen geen verkennings- systemen aan boord hebben en de Duitse wel.

De Duitse Tornado's werden voor het eerst ingezet in Joegoslavie in juli 1995. Dit was de eerste keer sinds de tweede wereld oorlog dat er Duitse vliegtuigen betrokken waren bij luchtaanvallen. De Tornado's van JBG32 werden toen tijdelijk ondergebracht op de Italiaanse basis Piacenza vanwaar zij hen missies naar Joegoslavie vlogen. De eenheid vloog toen SEAD missies en voerde vele verkenningen uit. Op 24 maart 1999 werd JBG32 opnieuw ingezet, ditmaal tijdens de luchtaanvallen op Servie tijdens de operatie Allied Force van de NAVO. Tijdens deze oorlog werd de Tornado ECR ingezet tegen radar doelen en daarbij maakte het gebruik van de AGM-88 HARM raket.

Toen we aankwamen bij Lechfeld in de ochtend, was het weer grijs en grauw wat niet echt bevorderlijk was om de licht grijze Tornado's van de Luftwaffe te fotograferen. Na een korte ontvangst, werden we met een bus naar hete shelterkamp gereden van een van de Tornado eenheden van JBG32. Na een korte periode van rust startte de eerste motoren op en kon het schouwspel beginnen. 15 minuten na de eerste start-up, kwamen de eerste Tornado's tevoorschijn uit het hun shelters. Ik stond aan de overkant van de rolbaan in het gras wat een ideale positie was om alles vast te leggen op de foto. Een totaal van 6 Tornado's taxieden aan ons voorbij richting te startbaan waar zij even later zouden opstijgen. Nadat de Tornado's waren voorbij getaxied, werden wij snel met de bus naar de startbaan gereden waar we halverwege de baan konden plaatsnemen in het gras. Al snel zouden de eerste vliegtuigen take-off gaan en vanaf deze positie leverde dat erg fraaie beelden op.

Na de take-off van de Tornado's, werd heet even rustiger en zouden wij een klein museum bezoeken dat op Lechfeld is gevestigd. In het museum werd met behulp van fotoreportages en verslagen de gehele geschiedenis van Lechfeld weergegeven. In de vitrines stonden vliegeruitrustingen, vliegtuigonderdelen, schaalmodellen en squadron emblemen van alles wat met Lechfeld en de Duitse luchtmacht te maken had. Toen we eenmaal het bezoek aan het museum achter de rug hadden mochten we een kijkje nemen in de werkplaats waar de Tornado's onderhouden worden. Een kleine 10 tot 12 Tornado's stonden hier in de steiger en Technici waren hier druk aan het sleutelen. Een kleine anderhalf uur nadat de laatste Tornado take-off was gegaan zouden de eerste toestellen zich weer aanmelden voor de landing op Lechfeld. Snel werden we dus naar de kop van de baan gereden om vanaf hier de recovery te fotograferen. Ondertussen waren er gelukkig ook gaten in de bewolking gekomen en scheen er een mooie zomerzon op de Duitse basis. Een voor een kwamen de Tornado's binnen en ze waren allemaal erg goed op de foto te zetten mede door de mooie groene achtergrond op deze basis. Na de hele ochtend in de weer te zijn geweest op Lechfeld was ons bezoek dan ook voorbij en werden we terug gebracht naar de hoofdingang van de basis. Onderweg kwamen we nog langs een andere onderhouds hangaar waar een groepje Tornado's stonden en na een kort overleg met onze begeleider deze dag, mochten we ook hier nog even wat foto's maken. Binnen in de hangaar stonden drie Tornado's en buiten stonden er ook drie welke er erg mooi bijstonden. Het grond personeel was net van plan om deze kisten naar binnen te brengen dus na een kort bezoekje aan dit platform gingen wij weer verder naar de hoofdingang van het veld. Na een bezoek van ruim vier uur was het dan toch voorbij en vervolgden we onze reis naar Zeltweg in Oostenrijk.