Die Deutsche Heeresflieger; Celle, 2 juni 2010

De laatste Operationele Huey’s op Celle; Tekst en Afbeeldingen door Alex van Noye

Na een succesvolle reis naar Zuid-Frankrijk, sloot ik deze serie trips af met een bezoek aan het Duitse Celle nabij Hannover. Celle ligt ten noordoosten van Hannover en is een grote helikopteropleiding voor de Duitse Bundesheer. Op deze basis staan voor deze taak de UH-1D Huey en de Bo-105 Bölkow gestationeerd.

Op dit moment staan er op de Duitse basis Celle Huey’s en Bölkows, dit gaat echter veranderen. Het is de bedoeling dat in de loop van 2010 de Huey’s gaan verhuizen naar Fassberg. Deze basis ligt ongeveer vijftig kilometer ten noorden van Celle. Fassberg is op dit moment naast een onderhoudseenheid welke verantwoordelijk is voor het onderhoud aan de Huey ook de thuishaven van het Transporthub- schrauberregiment 10 (THR10) (Transporthelikopterregiment 10). De Huey’s die op Celle staan worden op dit moment bij deze eenheid gevoegd waardoor er nog maar twee operationele Huey eenheden zijn binnen de Duitse landmacht. De Huey’s die op Celle stonden waren ingedeeld bij de Heeresflieger Waffenschule (HFWR). In totaal hebben er bij de Duitse strijdkrachten ruim 341 Huey’s rondgevlogen waarvan er op dit moment nog 165 operationeel zijn. Bij de Duitse Heer zal de Huey snel gaan verdwijnen, want het toestel wordt vervangen door de NH-90. De eerste NH-90 zullen naar Celle gaan omdat hier de operationele conversietraining g voor dit type gaat plaatsvinden. Uiteindelijk zullen ook de Huey’s van de Duitse luchtmacht vervangen worden door de NH-90. Voor de landmacht heeft Duitsland 80 NH-90 Tactical Transport Helicopter (TTH) helikopters besteld, voor de luchtmacht zijn dat er 42 van het type TTH plus een optie van 12 TTH’s. Tot slot gaat de marine in Duitsland 30 NH-90 helikopters gebruiken van het type NATO Frigate Helicopter (NFH).

Er zijn van de NH-90 twee varianten ontwikkeld, namelijk de NATO Frigate Helicopter (NFH) en de Tactical Transport Helicopter (TTH). De NFH versie is primair bedoeld voor onderzeebootbestrijding vanaf schepen zoals fregatten en jagers. Dit type wordt dan aangeduid als NH-90M waarbij de M staat voor Maritiem. Verder kan dit type taken uitvoeren op het gebied van oppervlakte-oorlogvoering. Dit houdt in het aanvallen van andere oorlogsschepen met zeedoel raketten. Hiernaast wordt de helikopter ook ingezet voor Search and rescue, ondersteuning verlenen bij het onderscheppen van

drugstransporten, het boarden mariniers of politiepersoneel op vijandige schepen. Ook kunnen deze toestellen beperkt worden ingezet bij bevoorrading van schepen, het zogenaamde Vertrep (vertical replenishment) en troepentransport. Deze toestellen zijn uitgerust om zowel overdag als 's nachts te kunnen vliegen onder alle weersomstandigheden. De primaire rol van de TTH versie is het transport van militairen en vracht. Ook zijn deze helikopters geschikt voor Search & Rescue taken. Andere mogelijke taken zijn: medische evacuaties (MEDEVAC - medical evacuation, met maximaal 12 brancards), speciale operaties, electronic warfare, vliegende commandopost, VIP transport en opleiding. De NH-90 TTH heeft zelfdichtende brandstoftanks ter bescherming van afweergeschut in crisisgebieden. Helaas is het zo dat het NH-90 project op dit moment erg moeizaam verloopt waardoor de levering van de helikopters steeds op zich laat wachten.

Om negen uur in de ochtend kwam ik aan bij het Duitse Celle. Het weer zag er vandaag helaas maar grijs en grauw uit boven de basis. Erg jammer, want vijftig kilometer naar het westen scheen de zon volop. Na een korte ontvangst door onze begeleider wie een Bölkow vlieger is, konden we onze tour op Celle beginnen. We liepen met zijn allen het platform op en onze begeleider wilde in een hangaar beginnen met de tour. Echter veranderde dit plan toen we zagen dat er drie Huey’s op het platform stonden welke alle drie binnen korte tijd zouden vertrekken. We werden op dat moment met zijn alleen in het gras gezet voor deze helikopters. De helikopters stonden met de neuzen naar ons toe wat dus ideaal was. De vliegers waren al volop bezig met het checken van de systemen en het duurde dan ook niet lang voordat de eerste machines werden opgestart. Met het karakteristieke geklapper draaiden de helikopters warm. Door het donkere weer kwam de verlichting erg mooi naar voren op de foto’s. Zeker op het moment dat ik er een paar wist vast te leggen met de rode strobeverlichting aan op de onderzijde van de helikopter. Ik moest zelf een paar meter achteruit gaan staan, want onze begeleider had ons zo dichtbij gezet dat ik met 100mm teveel millimeters had om de helikopter er helemaal op te krijgen.

Toen we terug liepen naar de hangaar, kwamen we de vliegers tegen van Fritzlar en natuurlijk vroegen we hen of we die helikopters ook mochten fotograferen. Dit was geen probleem, dus we liepen naar deze twee helikopters toe. Net op dat moment kwam er een Bölkow van Celle zelf terug van zijn missie. De vlieger van deze helikopter bracht zijn helikopter in een hover. Hierna zette hij zijn grote zoeklicht aan. Dit leverde mij een van de best belichtte foto’s van de dag op. Nadat we de helikopters van Fritzlar op de foto hadden gezet liepen we naar de Huey hangaar toe. Hier stonden beduidend minder helikopter in dan vorig jaar tijdens mijn bezoek aan Celle. De helft van de Huey’s was al verhuisd naar Fassberg. Gelukkig was er daardoor genoeg ruimte in de hangaars om de Huey’s die er stonden fatsoenlijk op de foto te zetten. Na een kwartier had ik alle aanwezige Huey’s op de foto en konden we doorlopen naar de volgende hangaar. Dit was de Bölkow hangaar. Ook deze hangaar stond aardig vol met helikopters, maar ik kon er een aantal heel erg goed op de foto zetten. Ook kon ik in deze hangaar even op het balkon gaan staan om een paar overzichtfoto’s te maken. Eenmaal buiten gekomen kwam er wederom een Bölkow binnen welke ook weer erg gemakkelijk was te fotograferen vanaf de plaats waar ik stond. Op deze manier nam het aantal vliegbewegingen gestaag toe op dit veld. De volgende hangaar die we bezochten, was de onderhoudshangaar. Hier viel niet veel te zien. De helikopters die er stonden, waren allen omringd door steigers. In deze hangaar was ik dan ook zo klaar met fotograferen. We liepen ondertussen langzaam terug naar de uitgang van Celle. We hadden immers alle aanwezige helikopters op het veld gezien. Wederom leverde het bezoek aan Celle mij een serie mooie foto’s op waarbij deze keer de Huey centraal stond.