|
|
|
|
De Eurofighter EF2000 Typhoon, Deel I; Neuburg, 30 juni 2011
De Eurofighters van Jagdgeschwader 74; Tekst en Afbeeldingen door Alex van Noye
Op donderdag 30 juni 2011, had ik een bezoek op Neuburg in het zuiden van Duitsland. Neuburg
is na Laage in het noorden van het land de tweede basis die de EF2000 Eurofighter heeft ontvangen.
Jagdgeschwader 74 beschikt op dit moment over een kleine 20 tal Eurofighters, dit moet nog oplopen
tot ongeveer 30 vliegtuigen.
De Eurofighter Typhoon is een tweemotorig toestel met deltavleugel configuratie met canards. Het
toestel is een multirole gevechtsvliegtuig dat ontworpen en gebouwd is door een consortium van drie
bedrijven, namelijk: EADS, Alenia Aeronautica en BAE Systems. Deze bedrijven werken samen via de
holding Eurofighter GmbH dat werd opgericht in 1986. Het project wordt geleid door het NAVO Eurofighter
and Tornado Management Agency. Dit agentschap fungeert als de belangrijkste klant voor de Eurofighter.
De serieproductie van de Eurofighter Typhoon is op dit moment nog in volle gang. Het vliegtuig op dit
moment in dienst van de Duitse Luftwaffe, de Britse Royal Air Force, de Italiaanse luchtmacht, de
Spaanse luchtmacht, de Oostenrijkse luchtmacht en de Royal Saudi Air Force. Groot Brittannië had al
in 1971 de eisen voor de nieuwe generatie gevechtsvliegtuig opgesteld. Een specificatie voor de AST
403 werd uitgegeven door de Air Staff in 1972. Dit resulteerde in een conventioneel ontwerp dat bekend
werd als de p.96. Hoewel het ontwerp zou hebben voldaan aan de Air Staff’s eisen. De Britse
luchtvaartindustrie was behoudend omdat de eisen erg veel leken op die van de Amerikaanse F/A-18.
Het ontwerp had weinig mogelijkheden voor toekomstige groei, en als het in productie ging zou het
weinig export orders opleveren. Tegelijkertijd, in 1979 startte de West-Duitse regering met een eis
voor een nieuw gevechtsvliegtuig. Dit zou hebben geleid tot de de ontwikkeling van het TKF-90 concept.
Dit ontwerp was een canard delta wing ontwerp met canards aan de voorkant en fly-by-wire besturing.
De Britse en de Duitse ontwerpen kwamen aardig overeen qua prestaties.
In 1979, presenteerde Messerschmitt-Bölkow-Blohm (MBB) en British Aerospace (BAe) een formeel voorstel
aan hun regeringen voor het ECF project (European Collaborative Fighter). In dat zelfde jaar voegde
ook Dassault zich bij dit project. Het was in dit stadium van ontwikkeling dat de naam Eurofighter
voor het eerst werd
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
genoemd rondom dit toekomstige vliegtuig. De ontwikkeling van de verschillende nationale prototypes werd
voortgezet. In 1981 drong Dassault erop aan om de leiding over het project te krijgen. De Britten hadden
voorgesteld om de nieuwe RB199 motor aan het project toe te voegen, de Franse voorkeur lag echter
bij de Snecma M88. De Panavia partners MBB, BAe en Aeritalia die ook de Tornado hebben ontwikkeld,
startte in 1982 met het Agile Combat Aircraft (ACA) programma. Dit toestel was vergelijkbaar met de
Britse p.110. Vanaf het ACA programma is ook Italië betrokken bij de toekomstige Eurofighter. In
1983 lanceerde Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië en Spanje het Future European Fighter
Aircraft (FEFA) programma. Dit was het gevolg van het samenvoegen van het ECF en het ACA project.
Het vliegtuig zou STOL capaciteiten en BVR mogelijkheden hebben. Frankrijk herhaalde in 1984 zijn
eis voor een carrierversie van het FEFA project en het eiste nogmaals een hoofdrol op in de ontwikkeling
ervan. West-Duitsland, Groot-Brittannië en Italië kozen echter voor een nieuw EFA-programma. Op 2
augustus 1985, werd er in Turijn door West-Duitsland, Groot-Brittannië en Italië besloten om door te
gaan met de Eurofighter. Frankrijk en Spanje besloten om niet verder te gaan met dit project, mede
door de Franse eisen. Ondanks de druk van Frankrijk, keerde Spanje weer terug naar bij het Eurofighter
in het begin van september 1985. Frankrijk trok zich terug uit het project en startte zijn eigen ACX
project. Dit project zou later uitgroeien tot de Dassault Rafale.
Na een geweldige dag op Lechfeld en Kaufbeuren, had ik vandaag in de ochtend een bezoek op Neuburg.
Het weer vandaag was een stuk minder dan op de dagen ervoor. Het was grijs en van tijd tot tijd
regende het. Eenmaal op het veld aangekomen, nam onze begeleider ons mee naar een klein museum dat
op de basis zit. Er stonden in dit museum een F-4 Phantom, een F-86 Sabre en een F-104 Starfighter.
De vliegtuigen stonden redelijk vrij, maar fotograferen was een uitdaging. Ondertussen deelde onze
begeleider mee dat we vandaag geluk hadden, want er zouden in de ochtend uren 7 Eurofighters vertrekken
naar Sardinië voor een oefening van twee weken. Nadat we het museum uitgelopen waren, werden we op
ongeveer een derde deel van de lengte van de startbaan gezet. We stonden hier niet verkeerd omdat
de vertrekkende Eurofighters met niet al te hoge snelheid voorbij kwamen tijdens de start. Binnen
enkele minuten verschenen de eerste toestellen aan op het afcheckpunt. Het betrof hier twee EF2000T’s
en een enkele EF2000.
Na de start van de eerste wave, mochten we even kijken in de onderhoudshangaar. Wat mij verbaasde
was dat we alle vliegtuigen op een na mochten fotograferen in deze hangaar. In totaal stonden er 4
Eurofighters binnen. Na een kort bezoek aan deze hangaar liepen we terug naar de baan. We hadden
ondertussen een hoop kabaal gehoord en dus gingen we buiten kijken. Het bleek dat een Tornado van
Lechfeld in het circuit zat op Neuburg. We stonden nu iets verder langs de baan dan de vorige keer.
Nu stonden we halverwege de baan. Het lukte mij om een aantal geweldige panningshots te maken van
de Tornado. Na een korte pauze ging ook de tweede wave met Eurofighters eruit. De laatste vier
toestellen die vertrokken naar Italië verschenen aan de kop van de baan. Deze wave bestond uit 4
single seat EF2000’s. Na het vertrek van deze wave kwam er nog een Transall binnen van Landsberg.
Toen deze C-160 geland was, zat voor ons het bezoek erop. Ik zou na dit mooie bezoek vertrekken
naar Oostenrijk voor de Air Power op Zeltweg. Tijdens onze reis daarheen, stopte we nog even op
Linz-Hörsching. Hier stonden 2 Arabische Herculessen binnen. Deze toestellen stonden er zo goed bij
dat ik er een paar mooie foto’s van kon maken. De twee zeldzame toestellen sloten een geweldige dag
in stijl af.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|