Het 162nd Fighter Wing; Tucson International, 4 & 5 maart 2017

De Arizona Air National Guard, deel 1; Tekst en Afbeeldingen door Alex van Noye

De grootste F-16 trainingsfaciliteit van de Amerikaanse Air National Guard is op het vliegveld Tucson International gebaseerd. F-16 vliegers en grondpersoneel van over de hele wereld worden hier getraind in het vliegen en onderhouden van de F-16 Fighting Falcon. Ook maakt het 162 FW actief deel uit van de AZ ANG.

De Arizona Air National Guard (AZ ANG) is de luchtmacht militie van de Amerikaanse staat Arizona. De AZ ANG is naast de Arizona Army National Guard een onderdeel van de Arizona National Guard. De milities die in de Verenigde Staten per staat zijn ingericht vallen niet onder het commando van de reguliere USAF tenzij de politiek van de staat daartoe besloten heeft. De beslissing tot inzet van de AZ ANG ligt politiek gezien bij de gouverneur van de staat Arizona. Pas wanneer deze persoon besluit tot inzet van de ANG, zal de AZ ANG onderdeel worden onder het federale commando dat wordt aangevoerd door de president van de Verenigde Staten. De Arizona Air National Guard bestaat uit een drietal grote eenheden. De eerste eenheid is het 161st Air Refuelling Wing dat met de KC-135R Stratotanker vliegt. Deze eenheid is gebaseerd op het vliegveld Phoenix Sky Harbor International Airport in Phoenix. Bij landelijke inzet wordt deze eenheid geïntegreerd in het USAF Air Mobility Command. De tweede grote wing is het 162nd Fighter Wing dat is uitgerust met de F-16C/D Fighting Falcon. Deze wing staat gestationeerd op Tucson Air National Guard Base in Tucson. De derde grote eenheid is het 214th Reconnaissance Group dat opereert met de MQ-1B Predator. Deze groep is gestationeerd op Davis-Monthan Air Force Base in Tucson. Deze eenheid kan worden ingezet als onderdeel van het USAF ACC.

De grootste wing van deze drie eenheden is het 162nd Fighter Wing (162 FW) op Tucson International. Op 1 juli 1969, kreeg de Arizona Air National Guard definitief een eigen fighter wing toen het 152nd Tactical Fighter Training Squadron werd opgewaardeerd tot op groep niveau. Deze groep werd aangeduid als het 162nd Tactical Fighter Training Group en werd aangestuurd door het National Guard Bureau. The 152 TFTS werd meteen een van de squadron binnen deze groep. De groep kreeg de taak om vliegers voor de F-100 Super Sabre te gaan trainen. Kort na deze omzetting, werd ook de Air National Guard Fighter Weapons School (FWS)

gestationeerd in Tucson. Met de komst van deze school, werd het 162 FG verantwoordelijk voor het opleiden van alle Air Guard en Reserve vliegers bij de Amerikaanse luchtmacht. Aan het begin van de jaren 70 werd ook de A-7 Corsair geïntroduceerd bij de wing en werden ook op dit type vliegers getraind voor de hele ANG. Pas in februari 1984 werd het tweede squadron toegevoegd aan de wing op Tucson. Deze eenheid was het 195th Tactical Fighter Squadron die eveneens met de A-7 Corsair vloog. De derde eenheid die in oktober 1985 aan de wing werd toegevoegd was het 148th Fighter Squadron. In 1985 werden tevens ook de eerste F-16’s in gebruik genomen bij de ANG op Tucson. De F-16 Fighting Falcon zou in de loop der jaren de A-7 Corsair langzaam gaan uitfaseren bij de ANG. De missie van het 162 FG werd vanaf dat moment het combat-ready maken van F-16 vliegers voor de Air National Guard Replacement Training Unit (RTU).

In 1992 werd de status van de 162nd Fighter Group veranderd naar 162nd Fighter Wing. De leiding van de ANG besloot ook dat de training die de eenheid gaf aan de operationele ANG eenheden gemoderniseerd moest worden. Men wilde hebben dat de ANG vliegers op hetzelfde niveau als de operationele USAF vliegers zouden worden getraind. Om die reden ontving de eenheid vanaf dat moment de moderne F-16C block 42. Het werd door de jaren heen steeds duidelijker dat het 162 FW de belangrijkste trainingseenheid van de ANG zou worden. Ook zou de eenheid veel training gaan geven aan buitenlandse F-16 gebruikers. De eerste buitenlandse trainees waren Singapore in 1992 en Bahrein en Portugal in 1994. Deze landen werden gevolgd door Thailand, Turkije en Indonesië in 1995. Vanaf 1995 werd de eenheid definitief een internationale F-16 training wing. De luchtmachten van België, Jordanië en Denemarken maakten vanaf 1997 ook gebruik van de trainingsfaciliteiten op Tucson. De laatste deelnemers aan de trainingen die mee deden vanaf 1998 t/m 2004, waren Italië, Griekenland, Polen, Japan en de Verenigde Arabische Emiraten. De Verenigde Arabische Emiraten en Nederland waren landen die met hun eigen vliegtuigen vanaf Tucson gingen vliegen. De Nederlandse luchtmacht en de Iraakse luchtmacht zijn op dit moment nog steeds met hun eigen F-16's actief op Tucson.

De initiële rol van het 162 FW zou op 11 september 2001 tijdens de terroristische aanvallen drastisch gaan veranderen. Tijdens de eerste uren na de eerste aanval op het Pentagon, werden voor het eerst vliegtuigen van het 162 FW op Quick Reaction Alert (QRA) gezet. Tijdens de weken die volgde slaagde de wing erin om aan alle eisen te voldoen voor deze nieuwe luchtverdedigingstaken. De missies tijdens Operation Noble Eagle warden met uitstekende resultaten gevlogen. Veel leden van het 162 FW steunde deze nieuwe opzet en ze zetten zich vrijwillig in om de wing te mobiliseren toen de Amerikaanse president daar om vroeg. De wing leverde uiteindelijk personeel voor de operaties Operation Noble Eagle, Operation Enduring Freedom, Joint Forge en Coronet Oak. Op 27 juni 2004 startte het 162 FW samen met de United Arab Emirates Air Force een uniek trainingsprogramma. Het UAE F-16 Trainingsprogramma is werd toegewezen aan het 148 FS. Het squadron zou gaan vliegen met 13 F-16E/F (Block 60) vliegtuigen uit de UAE. Naast het verdedigen van het Amerikaanse luchtruim, werd dus ook de trainingstaak voortgezet. Sinds 2010 heeft de Nederlandse luchtmacht het stokje over genomen van de UAE en vliegt de Koninklijke Luchtmacht met tien F-16AM/BM Fighting Falcons bij het 148 FS. De Iraakse luchtmacht besloot om 36 F-16’s aan te schaffen om de vernietigde luchtmacht in het land weer te herstellen. Om de vliegers goed voor te bereiden op het vliegen in hun eigen land, werd er besloten om met acht vliegtuigen te gaan trainen op Tucson. Deze F-16’s vliegen sinds 2014 vanaf Tucson bij het 195 FS.