De Elementaire Vliegeropleiding; Shizuhama, 1 november 2019

De Japanse Vliegeropleiding, deel 1; Tekst en Afbeeldingen: Alex van Noye

De studenten die in Japan geselecteerd zijn om vlieger te worden bij de luchtmacht starten hun elementaire vliegeropleiding op Shizuhama of Hofu. Op deze vliegvelden staan de kleine Fuji T-7 trainingsvliegtuigen gebaseerd. Tijdens de opleiding op deze vliegvelden worden alle basisvaardigheden door de vliegers getraind.

In het midden van Japan ligt de kleine vliegbasis Shizuhama Air Base dat ook wel bekend staat als Yaizu Air Base. Op deze vliegbasis worden vliegers elementair opgeleid voor de Japan Air Self Defense Force (JASDF). De vliegbasis ten zuiden van de stad Shizuoka in de Shizuoka prefectuur. Deze vliegbasis werd in april 1944 opgericht als vliegbasis van de Japanse marine. Na de Tweede Wereldoorlog, hielden de Amerikanen het vliegveld in gebruik tot augustus 1958. Het vliegveld Shizuhama werd toen overgedragen aan de JASDF. Shizuhama is een van de kleinste vliegvelden van de JASDF. Het vliegveld heeft slechts een korte startbaan en er is maar een groot platform gebouwd ten noorden van de startbaan. Het 11th Flight Education Corps is gebaseerd op Shizuhama vanaf mei 1964. Het 11th Flight Education Corps valt onder het directe commando van de Flight Education Group van de JASDF. De eenheid vloog vanaf het moment dat het gebaseerd was op Shizuhama met de Fuji KM-2B trainer. Vanaf april 1978, zou het 11th Flight Education Corps gaan opereren met de Fuji T-3 in de trainingsrol. Met dit vliegtuig zou de eenheid jarenlang blijven vliegen in deze rol, want het type werd pas uitgefaseerd in april 2007. Naast Shizuhama is Hofu Air Base het zustervliegveld voor de opleidingstaak. De JASDF heeft de elementaire vliegopleiding gelijkmatig verdeeld over deze twee vliegvelden. Vanaf 2006 zou het 11th Flight Education Corps vliegen met de rood met wit gekleurde Fuji T-7.

Het primaire vliegtuig op dit moment van de Japanse elementaire vliegeropleiding is de Fuji T-7. Net als de T-3 werd het toestel vanaf het begin ontwikkeld om de JASDF vliegers te trainen. Er zijn in totaal 49 T-7’s gebouwd voor de JASDF. De Japanse luchtmacht was de enige afnemer van dit type voor zijn opleidingstaken. In de jaren 1990 werd het project gestart om de opvolger van de verouderde T-3 te ontwikkelen. Het project dat zou worden gestart had in 1998 moeten beginnen, maar werd uiteindelijk pas in 1999 gelanceerd. Ook de Japanse marine (JMSDF) had interesse in

de ontwikkeling van de trainer. In deze periode ontwikkelde Fuji Heavy Industries onafhankelijk het prototype KM-2F, welke een aangepaste versie van het T-5 prototype KM-2D was. Dit toestel had een aangepaste cockpit waar de bemanningen naast elkaar zouden zitten in plaats van achter elkaar. De eerste vlucht van dit type vond plaats in 1999. Het Defensieagentschap had ondertussen voor de JASDF een internationale aanbesteding aangenomen als hervorming van de initiële aanbestedingen. Uiteindelijk koos men voor een in Japan ontwikkelde en gebouwede versie voor het nieuwe trainingsvliegtuig. In september 2000, werd uiteindelijk besloten om Fuji Heavy Industries het contract te verwerven. Het nieuwe vliegtuig dat werd ontwikkeld op de basis van de T-3 vloog voor het eerst op 9 juli 200. Dit toestel werd vanaf april 2003 officieel aangeduid als de Fuji T-7.

Tijdens het ontwerpen en bouwen van de T-7 zijn er enkele maatregelen genomen om de prijs van het vliegtuig zo laag mogelijk te houden. Om de prijs van het vliegtuig te verlagen, werden er zoveel mogelijk onderdelen gebruikt die ook in de T-3 werden gebruikt. Door deze maatregelen, kon de stuk prijs van een vliegtuig worden verlaagd naar ongeveer 230 miljoen Yen. Dit is de prijs die vergelijkbaar is met trainers die eventueel aangeschaft zouden worden uit andere landen. Het enige grote voordeel van de T-7 is dat ook de Japanse nationale industrie gestimuleerd wordt met de bouw van het toestel. De vorm van de romp is bijna hetzelfde als die van de T-3. Er zijn echter fijne details zoals het vleugelprofiel verbeterd en de T-7 heeft op de verticale staart een veeghoek om de kinetische prestaties van het toestel te verbeteren. De grootste verandering in de T-7 is de brandstof toevoer van de motor en de motor zelf. Net als in de T-5 wordt er in de T-7 gebruik gemaakt van een turbopropmotor van het type Rolls-Royce 250 B17F. Deze motor is in zijn vermogen gelimiteerd, omdat de motor meer vermogen zou hebben dan het frame van de T-7 aan kan. Door de nieuwe motor is de neus 550 mm langer dan die van de T-3. De cockpit is ontworpen met meer ruimte voor de vlieger dan in de T-3 en de inrichting is verbeterd met de toevoeging van airconditioning en verwarming. Ook maakt de T-7 ten opzichte van zijn voorganger aanzienlijk minder geluid voor de omgeving.

De eerste T-7’s werden in gebruik genomen op Hofu Air Base in het zuidwesten van Japan. De vliegtuigen werden hier in gebruik genomen bij het 12th Flight Education Corps van de JASDF. De eerste T-7 vliegtuigen werden geleverd op deze basis in 2003. In de periode van 2005 tot en met 2006, werd ook Shizuhama Air Base voorzien van de T-7. Op deze vliegbasis zou het type gaan vliegen bij het 11th Flight Education Corps. Ook hier werden de T-3 trainers vervangen door de nieuwe T-7. De laatste levering van een T-7 uit de fabriek van Fuji Heavy Industries vond plaats in 2008. In totaal zijn er voor deze twee vliegvelden 49 vliegtuigen geleverd aan de JASDF. Ook staan er enkele vliegtuigen bij de test wing gebaseerd op Gifu Air Base. Wanneer studenten worden toegelaten op hun studie om vlieger bij de JASDF te worden, moeten zij eerst de Flight Preparation Course halen die op verschillende defensie colleges worden aangeboden. Op de beide vliegvelden Hofu en Shizuhama wordt de zogenoemde Introductory Pilot Course aangeboden waar studenten de elementaire aspecten van het vliegen leren met de T-7 zodra ze de theorie hebben afgerond. In totaal zal de elementaire opleiding ruim twee jaar duren voordat de student naar de gevorderde opleiding mag doorstromen. Een groot deel van de groep zal afvallen tijdens de elementaire training en zal dus de opleiding moeten verlaten. Zodra de vliegers hun brevet hebben gehaald op de T-7, zullen ze hun vervolg opleiding ingaan waar men met de T-4 zal gaan vliegen. Deze training vind plaats op Hamamatsu Air Base in midden Japan en op Ashiya Air Base in het zuidwesten van het land.