Afscheid van de TLP, De Laatste Ronde; Florennes, 19 mei 2009

The Tactical Leadership Program; Tekst en Afbeeldingen door Alex van Noye

Op dinsdag 19 mei ben ik voor de laatste keer naar het zuid Belgische Florennes gegaan om daar de laatste TLP op Florennes bij ter wonen. De TLP gaat na deze gelegenheid verhuizen van het Belgische Florennes naar het Spaanse Albacete. Het beloofde dus een speciale TLP te worden deze keer omdat het voor mij waarschijnlijk de laatste is die ik voorlopig bezoek.

In 20 jaar tijd is er veel veranderd op het gebied van militaire operaties. Er zijn vele technologische ontwikkelingen geweest en de politieke situatie zijn drastisch veranderd door onder andere de terroristische aanslagen van 11 september 2001. Zo werden in het veleden luchtoperaties uitgevoerd op lage hoogte waarbij visueel contact met de vijand normaal was alvorens men besloot aan te vallen. Door de lage vlieghoogten veranderden oefeningen tot een ware plaaggeest voor de omgeving van de vliegvelden waar deze plaatsvonden in Europa. Met de komst van de TLP werd dit veranderd omdat deze oefening de vliegers is staat stelden om elke dag op een ander terrein te opereren ergens in centraal Europa. Alleen de activiteiten 's nachts was nog niet mogelijk. Om deze redenen werd dan ook eens per jaar de out of area TLP gehouden op een andere basis dan Florennes.

Tegenwoordig spelen de scenario's zich veel meer af op grotere hoogte door de ontwikkeling van nieuwe wapens en tactieken die onder andere door de ervaring met de TLP zijn ontwikkeld. Naast het militaire verkeer op grote hoogte, maken ook veel civiele lijnvluchten van de grote vlieghoogten gebruik. Dit wordt in de toekomst een ernstig belemmering voor militaire vliegoefeningen in centraal Europa zoals de TLP op Florennes. Om optimaal de vliegers van alle NAVO lidstaten te kunnen blijven trainen is er in juli 2006 besloten om de TLP elders onder te brengen waar men minder last heeft van deze belemmering. De organisatie heeft besloten om te verhuizen naar het Spaanse Albacete vanaf de zomer in 2009. Het concept van de TLP komt hierbij niet in gevaar en de opzet van de cursus zal dus hetzelfde blijven. Op de nieuwe locatie is het mogelijk om tijdens elke TLP die zes maal per jaar wordt gehouden een week aan nachtelijke scenario's op te nemen in de cursus. Het is de bedoeling dat het nachtelijke programma ongeveer vanaf medio 2010 zal starten.

Vandaag op 19 mei werd er een persdag gehouden en de dag erna zou er een spottersdag plaatsvinden om alle betrokkenen mee te laten delen in dit afscheidsfeestje van de TLP op Florennes. Ik zelf zou daarbij niet aanwezig zijn op de basis. Daarom koos ik ervoor om afscheid te nemen van de TLP vanaf de locatie waar ik ruim vijftien jaar met plezier van de TLP heb genoten. Deze locatie is in de akker welke naast de kop van de baan ligt aan de westen wind landing. Dit veld staat bekend om de grote hoeveelheden klei die er liggen en gepaste schoenen was daarbij dus jaren lang een vereiste. Toch heb ik hele mooie herinneringen aan de TLP met zijn beroemde kleivelden. Wat ik daar allemaal heb meegemaakt aan mooie momenten met vrienden en de grote frustraties van afgelaste missies is met geen pen te beschrijven. Elke keer weer in de winter maanden zat je helemaal onder de klei terwijl je verging van de kou en soms ook voor niks. Maar het was al die tijd zeer de moeite waard aangezien de TLP de enige oefening was waar je structureel op twee uur afstand van huis elke keer weer exotische vliegtuigen kon zien.

Toen ik arriveerde op deze mooie lentedag, was de lucht mooi strak blauw en stonden er al veel mensen langs de baan in de hoop een mooi einde aan hun TLP te maken. Na een klein half uur zou het eerste toestel van de dag take-off gaan. Het betrof hier een Piper 21 van de Belgische luchtmacht. De vlieger van dit kleine toestel presteerde het om een hele mooie fly-by te maken langs de mensen die langs het basishek stonden. Na een hele poos wachten kwam dan eindelijk het langverwachte moment, het TLP platform kwam langzaam in beweging. Overal begonnen bemanningen van vliegtuigen zich klaar te maken voor hun TLP missie en het duurde dan ook niet lang voordat de eerste motoren gestart werden. Een kwartier tot een half uur later stonden de eerste kisten aan de kop van de baan in de vorm van twee Tsjechische Alca's en twee Griekse F-16's. Het licht op de rolbaan stond als vanouds op deze locatie perfect op de voorbij rollende gevechtsvliegtuigen. Na wat F-16's van de Italianen, Amerikanen en nog meer Grieken waren vertrokken, rolden er ook twee Eurofighters van de Spaanse luchtmacht voorbij. Pas hierna zou mijn hoogtepunt van de dag voorbij komen rollen, het betrof hier twee Franse Super Etendards.

Vandaag zou het wat langer duren voordat de deelnemers zouden terug keren naar Florennes, omdat zij een lange afstandsmissie zouden vliegen waarbij er ook in de lucht werd bijgetankt. Ruim twee uur na de start van de laatste deelnemer kwam dan eindelijk het eerste vliegtuig terug. Twee Franse Super Etendards en twee Italiaanse F-16's kwamen in een strakke formatie over voordat ze in de break gingen voor de landing. Hierna ging het snel met de recovery, want er kwamen steeds om de vijf minuten formaties van twee of vier vliegtuigen over die binnenkwamen. Vooral het licht op de Franse Mirage 2000's stond erg mooi op de grote delta vleugels. Ook het mooie groen blauwe kleurenschema op de Griekse F-16's kwam erg mooi naar voren op de foto's. De Spaanse Eurofighters presteerden het om wel heel erg laag boven het gras vliegend binnen te komen. Dit leverde uiteindelijk wel een aantal spectaculaire landingsfoto's op. De gehele recovery zou ongeveer een uur in beslag nemen en dat allemaal onder een mooie blauwe lente lucht. Na een mooie dag vol met actie en leuke deelnemers, kwam deze TLP missie ten einde en stond ik op het punt om naar huis te gaan. Aan alle mooie dingen komt helaas een einde en zo ook aan de TLP op Florennes. Voor mij was dit de laatste keer dat ik de TLP op deze zuid Belgische basis heb bezocht. Als ik kijk naar mijn verleden is dit echt een tijdperk dat ten einde komt, want ik was een vaste bezoeker van deze oefening. Ik kan dan ook gegarandeerd zeggen dat ik deze oefening ga missen aangezien het een structureel gedeelde was van mijn grote passie. Met een gemengd gevoel ging ik dus naar huis met heel veel foto's op de kaart.