United Kingdom Tour 2009 Deel Vier; RAF Odiham, 16 juli 2009

Thuishonk van de Britse Chinook; Tekst en Afbeeldingen door Alex van Noye

Na drie succesvolle dagen stond vandaag een bezoek aan RAF Odiham op het programma. Op deze basis staan maar liefst drie squadrons welke allen met de Chinook vliegen. Op Odiham zouden we gedurende de middag een basisbezoek hebben met als doel het fotograferen van de Chinook.

De Boeing Chinook is een tandem helikopter welke wordt gebruikt door de RAF voor het vervoeren van zware lasten. Het tandem principe houdt in dat de helikopter geen staartrotor heeft, maar twee hoofdrotors die in een tegengestelde richting draaien waardoor de tegentorsie wordt opgeheven. E Britse varianten zijn gebaseerd op de CH-47 Chinook van de United States Army. Groot Britanie is met 48 chinooks de grootste gebruiker van dit type naast de Amerikanen. De Britse Chinooks zijn al veelvuldig ingezet in allerlei crisisgebieden zoals tijdens de Falklands War en verschillende vredestaken op de Balkan en in de Golfoorlog. Odiham is de enige basis in Groot Britanie waar de Chinook gebaseerd staat en telt 3 operationele Chinook squadrons namelijk: no 7 Squadron, no 18 Squadron en no 27 Squadron. Verder zit er op Odiham nog no 657 Squadron van de Royal Army welke is uitgerust met de Lynx AH7.

Begin 1962 kwam de CH-47A Chinook in dienst van de US Army als opvolger van de Bristol Belvedere in 1969, dit was ook een tandemrotor ontwerp. Naast de Amerikanen zocht ook de RAF een helikopter met een zwaar lift vermogen en plaatste hierdoor in 1978 een grote order voor de aanschaf van 33 Chinook HC1 helikopters. Deze helikopters kwamen voor het eerst in Britse dienst in 1980 en waren gelijk aan de CH-47C variant welke bij de Amerikanen vloog en waren uitgerust met Lycoming T55-L-11E motoren. Tussen 1984 en 1986 werden nog eens 8 extra Chinooks toegevoegd aan het Britse bestand. Ook deze waren van het type HC1 maar waren gelijk aan de Amerikaanse CH-47D variant welke zijn uitgerust met Lycoming T55-L-712 turbo shafts motoren. Door het vervangen van de metalen rotorbladen door rotorbladen van glasfiber, werd de Chinook HC1 omgedoopt tot Chinook HC1B.

De US Army next generation CH-47D Chinook welke in dienst trad bij de Amerikanen

in 1982 had ten opzichte van de CH-47C ook rotorbladen van glasfiber gekregen en betere motoren en een volledig nieuw ingerichte cockpit om de vlieger minder te belasten. Verder zat er ook verbeterde en redundante elektronica in de Chinook vanaf nu en een Advanced Flight Control System (FCS) met verbeterde avionica. Om de Britse Chinooks te upgraden naar deze Amerikaanse standaard werden ze terug gestuurd naar Boeing alwaar ze een update kregen tot de CH-47D standaard. De eerste van deze gemoderniseerde Chinooks kwamen terug in Groot Britanie in 1993. Deze gemoderniseerde Chinooks werden vanaf nu aangeduid als Chinook HC2. Verder werden er in 1995 nog eens drie nieuwe Chinook HC2's aan de vloot toegevoegd. In 1995 werden er ook nog zes nieuwe Chinooks besteld met een versterkte romp en een tankbuis aan de voorkant voor tanken in de lucht. Deze Chinooks werden aangeduid als Chinook HC2A.

Ook werden er in 1995 acht Chinook HC3's besteld, deze Chinooks zouden gaan dienen bij de special forces. Maar nu in 2009 moeten deze helikopters nog steeds in dienst treden. De Chinook HC3 zou een efficiente low budget variant moeten worden van de Amerikaanse MH-47E variant. De HC3 zal worden uitgerust met verbeterde nachtzichtapparatuur en navigatie mogelijkheden. Uiteindelijk werden er maar zes geleverd en deze zijn uitgerust als normale Chinooks als gevolg een politiek spel binnen de regering. Maar omdat de special forces toch deze Chinook nodig heeft worden er op dit moment acht op RAF Boscombe Down gemodificeerd voor deze special Ops taken.

Toen we in de middag aan kwamen op RAF Odiham, moesten we ons melden bij de hoofdpoort van het veld, niet moeilijk te vinden, want er was slechts een ingang op de hele basis. Onze begeleider bleek een Nederlandse Chinook vlieger te zijn die hier voor twee jaar zat in het kader van een uitwisseling programma tussen de Britten en de Nederlanders. Na een korte introductie in de briefingruimte van de basis, gingen we dan eindelijk onder zijn begeleiding het platform op. Hier stonden drie Chinooks opgesteld. Eentje stond helemaal in een hoek van het platform en was ingepakt meet covers, het was duidelijk dat deze niet ging vliegen. De andere twee stonden echter klaar om deze middag nog een missie te vliegen. We mochten alle Chinooks fotograferen op dit platform. Als extraatje kwam er nog een Chinook binnen welke erg goed voor de lens kwam.

Na de landing van deze Chinook gingen we richting de onderhouds hangaar, hier stonden een aantal Chinooks binnen en er waren technici aan het werk aan de helikopters. We mochten al deze Chinooks op de foto zetten en zoals altijd in een hangaar stond de ene er beter voor dan de andere. Ook wist onze begeleider te vertellen dat de updates van de Chinook op dit moment zo snel gaan dat ze het niet kunnen bijhouden op alle helikopters in combinatie met de uitzendingen naar Irak en Afghanistan. Het gevolg hiervan is dat er op dit moment zeventien verschillende varianten van de Chinook rondvliegen in het Britse Arsenaal. Na een bezoek van ruim drie uur aan RAF Odiham zat het er dan op, met een hoop Chinooks op de foto kon ik weer verder gaan op mijn reis. Vanuit Odiham zou ik voor twee dagen naar huis gaan per vliegtuig vanaf Londen Luton om andere redenen. Mijn eerst volgende veld dat ik zou bezoeken zou RAF Fairford zijn voor de jaarlijks terug kerende RIAT. Helaas mochten we deze keer niet kijken bij de Lynx eenheid op dit veld omdat hier een aantal special Ops actief waren en ook om hun veiligheid te garanderen was fotografie dus verboden daar waarvoor begrip uiteraard. Na een relatief klein maar interessant bezoek stapte ik dan ook weer in de auto om mijn reis door de UK te vervolgen.