Hedendaagse Inzet van de USAF; RAF Fairford, 16 – 17 juli, 2017

De United States Air Force, deel 3; Tekst en Afbeeldingen door Alex van Noye

Na de Vietnamoorlog, zou er een nieuw tijdperk aanbreken voor de USAF. De luchtmacht had wijze lessen geleerd tijdens deze oorlog. De hele filosofie van hoe een luchtmacht eruit moet zien werd drastisch op de schop genomen. De kennis van luchtgevechten en aanvallen was weggezakt tot een maximaal dieptepunt.

De USAF moderniseerde zijn tactische luchtstrijdkrachten aan het einde van de jaren zeventig met de introductie van de F-15, A-10 en F-16 straaljagers, en de implementatie van realistische trainingsscenario's zoals Red Flag op Nellis AFB. In de jaren tachtig werd de luchtmacht uitgebreid tot maar liefst 40 operationele Fighter Wings en werden er belangrijke lessen getrokken uit de Vietnamoorlog. De USAF heeft hierdoor ook eenheden en vliegtuigen ontwikkeld voor Electronic Warfare (EW) en de onderdrukking van vijandelijke luchtverdediging (Suppression of Enemy Air Defenses, SEAD). De vernederende mislukking tijdens de reddingsmissie operatie Eagle Claw in Iran in april 1980, resulteerde rechtstreeks in een verhoogde nadruk op deelname aan de doctrine, uitrusting, personeel en planning van gezamenlijke Special Operations. De USAF bood ondersteuning met luchtaanvallen, transportcapaciteit en gevechtsondersteuning tijdens operaties in Grenada in 1983, in Libië in 1986 en in Panama in 1989. De lessen die tijdens deze operaties werden geleerd, werden toegepast op de organisatiestructuur en de doctrine, en werden de basis voor succesvolle luchtoperaties in de decennia die volgden. De ontwikkeling van satellietverkenning tijdens de Koude Oorlog, het gebruik van luchtverkenning, en de nucleaire strategie van de USAF resulteerden in de erkenning van de ruimte als een mogelijk strijdtoneel.

Vanaf het begin van de jaren 90 volgde er een grote golf van militaire inzet in diverse brandhaarden in de wereld. Operatie Dessert Storm legde in Irak in 1991 de nadruk op de nieuwe focus van het commando van de luchtmacht op het ondersteunen van gevechtsoperaties. De USAF leverde het grootste deel van de geallieerde luchtmacht tijdens de Golfoorlog in 1991. De Stealth eigenschappen van de F-117 Nighthawk werden getoond tijdens de eerste nacht van de luchtoorlog toen deze vliegtuigen de stad onbestraft konden bombarderen. Het was duidelijk dat de kennis van het voeren

van een luchtgevecht weer op peil was bij de Amerikaanse vliegers, want de F-15’s schoten veel Iraakse vliegtuigen uit de lucht waarbij geen enkel Amerikaans gevechtsvliegtuig door een vijandelijk vliegtuig verloren ging. Na Irak, leidde de USAF de NATO actie in Bosnië met no-fly-zones tijdens Operation Deny Flight van 1993 t/m 1996. In 1995, werd de luchtmacht ingezet tijdens luchtaanvallen tegen de Bosnische Serven tijdens Operation Deliberate Force. Dit was de eerste keer dat een USAF vliegtuig deelnam aan militaire actie als onderdeel van een NATO missie. De USAF leidde de aanvalsmacht als onderdeel van de NATO luchtmacht In 1999, leidde de USAF de luchtaanvallen van de NATO tegen Servië tijdens de Kosovo-Oorlog tijdens Operation Allied Force.

In 2001 werd de USAF ingezet tegen de Taliban-troepen in Afghanistan. Deze inzet was de globale aftrap voor de War Against Terror na de aanslagen van 11 september in new-York. Afghanistan werd met zijn huidige regiem gezien als de beschermer van de eenheden van Osama bin Laden die verantwoordelijk werd gehouden als het brein achter de aanslagen. Vanaf Diego Garcia werden B-52 Stratofortress en B-1 Lancer bommenwerpers ingezet om de eerste Taliban posities aan te vallen. De USAF gebruikte voor de eerste keer sinds de oorlog in Vietnam de zogenoemde Daisy Cutter bommen die werden gedropt vanuit C-130 Hercules vrachtvliegtuigen. Tijdens dit conflict opende de USAF voor het eerst in haar geschiedenis vliegvelden in Centraal-Azië. De USAF werd later ook ingezet bij de invasie van Irak in 2003. Na de nederlaag van het regime van Saddam Hoessein, nam de USAF Bagdad International Airport over als militaire vliegbasis. Amerikaanse vliegtuigen werden gebruikt om de Coalitie en de Iraakse troepen te ondersteunen bij grote operaties om opstandige rebellen en terroristen in Noord- en West-Irak te elimineren. Operaties in zowel Afghanistan als Irak toonden het effectieve nut aan van onbemande vliegtuigen (drones), waarvan de MQ-1 Predator de meest bekende was. Voor het eerst werden deze drones ingezet met bewapening waarmee men op afstand de vijand kon aanvallen zonder dat daarbij de bemanning van een vliegtuig gevaar loopt.

In maart 2011 bombardeerden Amerikaanse vliegtuigen militaire doelen in Libië als onderdeel van de internationale inspanning om een resolutie van de Verenigde Naties af te dwingen. De resolutie omvatte een vliegverbod over het land ter bescherming van de bevolking tijdens de burgeroorlog die plaatsvond toen dictator Muammar Gaddafi de protesten tegen hem de kop in drukte. De protesten van het Libische volk werden geïnspireerd door de revoluties in Tunesië en Egypte. In de zomer van 2014 kondigde president Obama de terugkeer van de Amerikaanse troepen naar Irak aan. De Amerikaanse luchtmacht ondernam een aanzienlijke humanitaire inspanning om de in gevaar verkerende minderheidsgroepen in Irak te helpen. Toen later de toestemming werd verleend voor luchtaanvallen van de USAF, was het op voorwaarde dat de vliegtuigtypen niet werden geïdentificeerd om te voorkomen dat men ze herkende als zijnde afkomstig uit een specifiek land. De laatste interventie waarbij de Verenigde Staten betrokken zijn, is Operation Inherent Resolve (OIR) in Syrië. OIR is de codenaam voor de militaire acties van de Verenigde Staten en 15 bondgenoten in het Midden-Oosten die sinds 2014 zijn gericht tegen de Islamitische Staat (in Irak en de Levant) (ISIL) en de organisatie al-Nusra. De operatie omvat zowel de campagne in Irak als die in Syrië. Sinds de inzet zijn er veel Amerikaanse vliegtuigen in actie geweest die in beide landen militaire doelen van IS hebben aangevallen. De acties beperken zich in Syrië uitsluitend tot luchtaanvallen. In Irak heeft de USAF ook de taak om militairen van het Amerikaanse leger te beschermen.